ΟΔΗΓΙΕΣ
Γεια σας! Καλώς ήλθατε στο μπλογκ με τους πίνακες μου. Ελπίζω να μείνετε ικανοποιημένοι από το περιεχόμενο.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ: Μπορείτε να κάνετε κλικ στις φωτογραφίες των δημοσιεύσεων για να τις βλέπετε μεγαλύτερες. Μπορείτε να κάνετε κλικ σε μια ετικέτα για να βλέπετε τις δημοσιεύσεις κατά κατηγορία. Μπορείτε όταν φτάσετε στο τέλος της σελίδας να κάνετε κλικ στο "Παλαιότερες αναρτήσεις" για να δείτε και τα παλαιότερα έργα. Επιστρέφετε κάνοντας κλικ στο "Νεότερες αναρτήσεις".
ΜΕΡΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ: Μπορείτε να κάνετε κλικ στις φωτογραφίες των δημοσιεύσεων για να τις βλέπετε μεγαλύτερες. Μπορείτε να κάνετε κλικ σε μια ετικέτα για να βλέπετε τις δημοσιεύσεις κατά κατηγορία. Μπορείτε όταν φτάσετε στο τέλος της σελίδας να κάνετε κλικ στο "Παλαιότερες αναρτήσεις" για να δείτε και τα παλαιότερα έργα. Επιστρέφετε κάνοντας κλικ στο "Νεότερες αναρτήσεις".
"Σουρεαλιστικό τοπίο" Υδατογραφία σε χαρτί 35 x 50 εκ.

Κάποιες φορές μπορείς να ξεκινήσεις να σχεδιάζεις ή να ζωγραφίζεις χωρίς να έχεις μια σαφή εικόνα για το έργο που θέλεις να καταλήξεις. Βλέπεις κάτι σκέφτεσαι κάτι και απλά το βάζεις στην εικόνα. Το τι θα γίνει σαν έργο είναι θέμα τύχης και το αποτέλεσμα σπάνια είναι αξιόλογο. Η εικόνα του πίνακα πρέπει από την αρχή να έχει ένα σκοπό να δείξει κάτι συγκεκριμένο όσο περίπλοκο και αν είναι γιατί αλλιώς πιθανότατα θα αποτύχει. Μπορεί να πει κάποιος ότι πολλά αφηρημενα έργα δείχνουν αποτέλεσμα μιας τυχαίας σύνθεσης και δημιουργίας. Δεν είναι έτσι για τα περισσότερα. Άσχετα αν είναι ακατανόητα σε έναν θεατή, ο δημιουργος του αφηρημένου συνήθως έχει σαφείς σκέψεις και ιδέες να εκφράσει. Αν ειναι τυχαίο εργο τα στοιχεία του δεν καταφέρνουν καλά να δέσουν σε μία εικόνα συνήθως. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στα έργα ατάλαντων ή αδέξιων καλλιτεχνών. Η τύχη ειναι συνήθως ανεπαρκής στο να φτιάξει απο μόνη της ένα ενδιαφέρον έργο τέχνης.
Μια τέτοια τυχαία στην συνολική εικόνα σύνθεση έκανα παλιότερα τότε το 1992 σε αυτό το έργο. Μάλλον έγινε για να περάσει η ώρα και το αποτέλεσμα δεν το κρίνω ικανοποιητικό. Και η έμπνευση πολλές φορές έτσι τυχαία λειτουργεί και σε αυτό είναι φανερό ότι κατέληξε να απεικονίσει ενα φανταστικό σουρεαλιστικό τοπίο. Δεν θυμάμαι παραπάνω για τους συγκεκριμένους λόγους και απάφασεις που έδωσαν αυτό το έργο. Δείχνει να μοιάζει κάπως με τις παράξενες εικόνες που βλέπουμε πολλές φορές στα όνειρα μας. Αν κάποιος βρει νόημα στο έργο ή απλά το βρει αισθητικά ενδιαφέρον έχει καλώς.
"Κάστρο" Υδατογραφία σε χαρτί 35 x 50 εκ.

Μπορώ να πω ότι να ζωγραφίζεις βλέποντας ένα τοπίο στην πραγματικότητα είναι πιο εύκολο από το να το ζωγραφίσεις βλέποντας το σε φωτογραφία. Σίγουρα η εικόνα της πραγματικότητας δίνει πολύ περισσοτερες πληροφορίες, ασύγκριτα περισσότερες λεπτομέρειες από την φωτογραφία. Το πρόβλημα είναι ότι για να δεις το τοπίο στην πραγματικότητα πρέπει να πας εκεί και να στηθείς τις κατάλληλες ώρες.
Αυτό έκανα και εγώ τον Ιούνιο του 1992 και ζωγράφισα αυτό το κομμάτι του κάστρου της Μύρινας. Από ότι θυμάμαι δύο ή τρία πρωινά για τέσσερις-πέντε περίπου ώρες πήγαινα εκεί και ζωγράφιζα αυτό που έβλεπα. Προσπάθησα να το κάνω πιο εντυπωσιακό χρωματικά αλλά δυστυχώς οι νερομπογιές, το μέσο που χρησιμοποίησα, δεν ήταν κατάλληλες για αυτό που ήθελα να κάνω.
Χαρίστηκε.
Χαρίστηκε.
"Βρωμοσαρδέλα" Υδατογραφία σε χαρτί 35 x 50 εκ.

Ασχολήθηκα με τις υδατογραφίες κάπου στο 1992 αλλά δεν ήξερα τότε τα μειονεκτήματα τους και την ενδεδειγμένη χρήση τους και επιχείρησα να χρησιμοποιήσω τα χρώματα σαν να ήταν λάδια.
Ξεκίνησα να φτιάξω μια σπασμένη γλάστρα με βρωμοσαρδέλα (έτσι λέμε το λουλούδι) βλέποντας την. Αυτό που θυμάμαι ότι με δυσκόλεψε περισσότερο ήταν τα ριζίδια και οι τόνοι της γλάστρας. Απλά δεν μπορούσε το μέσο και οι τεχνικές που χρησιμοποιούσα να κάνουν αυτό που ήθελα εύκολα. Προσπάθησα όσο προσπάθησα και συμβιβάστηκα τελικά με αυτό που βλέπετε.
"Τσατ" Λάδι σε μουσαμά 40 x 30 εκ.
Δύσκολο εως αδύνατο όμως να γίνει κατανοητή αυτή η σημασία-συμβολισμος από έναν ανυποψίαστο θεατή.
Το ξεκίνησα για να μου θυμίζει συγκεκριμένα πράγματα πριν ο χρόνος τα ξεθωριάσει ή τα σβήσει τελείως από την μνήμη... Θέλω πλέον να θυμάμαι τα βιώματα μου... μου αρέσει να ακούω την ιστορία τους... μέσα από την αφήγηση τους κάποιες φορές κατανοώ καλύτερα, άλλες φορές διδάσκομαι, κάποιες άλλες μαθαίνω περισσότερα από όσα ξέρω για μένα και κάποιες χαζά περνώ την ώρα μου με τις αναμνήσεις...
Και αυτό το είχα σχεδιάσει με το χέρι και τον υπολογιστή τον Απρίλιο ή τον Μάιο του 2008.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)